Η Πόλις

Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.

Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·

κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.

Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς

τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)

The City

You tell yourself: I'll be gone

To some other land, some other sea,

To a city lovelier far than this

Could ever have been or hoped to be-

Where every step now tightens the noose:

A heart in a body buried and out of use:

How long, how long must I be here

Confined among these dreary purlieus

Of the common mind? Wherever now I look

Black ruins of my life rise into view.

So many years have I been here

Spending and squandering, and nothing gained.

There's no new land, my friend, no

New sea; for the city will follow you,

In the same streets you'll wander endlessly,

The same mental suburbs slip from youth to age,

In the same house go white at last-

The city is a cage.

No other places, always this

Your earthly landfall, and no ship exists

To take you from yourself. Ah! don't you see

Just as you've ruined your life in this

One plot of ground you've ruined its worth

Everywhere now-over the whole earth?

Constantine Cavafy (1863-1933)

translated by Lawrence Durrell